Omuz eklemi, vücudumuzun en dengesiz/ instabil eklemlerinden birisidir. Doğuştan sıkı olmayan yapısı, bağlar ve eklem çevresi kaslar tarafından korunmaktadır. Bu yüzden yaş aldıkça eklemin dejenerasyonu/eskimesi artabilir. Genelde belirli dekatlarda belirli yakınmalar ile, hastayı doktorun karşısına getirmektedir. İlk on yıllarda doğuştan getirilen bazı hastalıklar ön planda iken, otuzlu yaşlardan sonra yaşam şeklimiz, günlük aktivitelerimiz, spor tercihlerimiz ve hatta geçirdiğimiz travmalar belirleyici olmaktadır.
Omuzumuz ağrıdığında tek bir hastalığa yakalanmayız. Eklem içindeki farklı anatomik yapılar farklı sorunlar oluşturabilmektedir. Ancak bu yapılar birbirleri ile bir zincirin halkaları gibi yakın komşulukta oldukları için, birbirlerini de etkilerler. Genel olarak, impingement sendromu (sıkışma) hastalığı, kalsifiye tendinit, biseps rotator cuff tendon patolojileri ve instabilite gibi pekçok farklı tanımlamada omuz sorunları vardır.
Laksite yani eklemlerimizin esnekliği, en büyük etkiyi her halde omuz eklemi üzerinde gösterir desek yanlış olmaz. Herkesin vücut kompozisyonu farklıdır. Bazı kişiler, dirsek el bileği omuzlarını aşırı esnek pozisyonlara getirebilir. Bu nedenle eklemin stabilizasyonunu sağlayan yapılar, bu kişilerde daha fazla stres altında kalabilir ve erken yaşlarda bozulma gösterebilir. Geçirdiğimiz zorlanmalar düşmeler veya sportif travmalar bu süreci daha da hızlandırabilmektedir.
Sağlıklı bir kas yapısına sahip olmanın yolu, bilinçli ve düzenli egzersiz alışkanlığından geçmektedir.
